De klassieke systemen van ophanging voor venstergordijnen
zorgden er voor dat men enkel de onderste helft kon oprollen.
Hierdoor werd meestal maar het vloergedeelte van de kamer degelijk belicht.
Om het binnenvallende zonlicht optimaal te gebruiken 
werd een systeem bedacht met een bijkomende as die in een gleuf kon rollen
waardoor men het gordijn tot helemaal bovenaan kon optrekken.